به نقل از «ایران اکونومیست»

تفاوت ناترازی گازی ایران با بحران انرژی اروپا

تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۵۹۳۳

یک کارشناس انرژی گفت: مشکل ایران در حوزه‌ی انرژی با بهینه سازی و کاهش مصرف قابل حل است، اما واقعیت این است که اروپا حتی الامکان مصرفش را کاهش داده و از این به بعد کاهش مصرف انرژی در اروپا رفاه اجتماعی مردم را پایین می‌آورد و حتماً بر اقتصاد این قاره تأثیر منفی خواهد گذاشت.

به گزارش ایران اکونومیست، جنگ روسیه و اوکراین عواقبی داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از مهم‌ترین آن‌ها قطع صادرات گاز روسیه به اروپا بود. از آنجایی که کشورهای اروپایی به شدت به گاز روسیه وابسته بودند، این اقدام اثرات منفی بسیاری بر اقتصاد و صنعت این کشورها داشت. به طور مثال، قیمت‌های بالای انرژی به خروج سرمایه از کشوری مانند آلمان که قطب تولید مواد شیمیایی اروپاست به کشورهایی مانند آمریکا که به انرژی ارزان‌تری در شرایط فعلی دسترسی دارند، منجر شده است.

این خروج سرمایه از صنایع اروپا به‌تازگی آغاز شده و با افزایش نرخ بهره دلار، شدت خواهد گرفت تا آمریکا بتواند از محل افزایش جذب سپرده‌ در سطح جهانی، تامین مالی تولید را تداوم بخشد و سرمایه‌گذاران صنعتی با خیالی آسوده در زیرساخت‌های صنعتی آمریکا به فعالیت بپردازند.

طبق داده‌های اقتصادی فدرال رزرو فقط در یک ماه انتهایی سال ۲۰۲۲، بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار از سراسر دنیا به بانک‌های آمریکا و خرید اوراق خزانه‌ فدرال رزرو جهت گرفتن سود بدون حاشیه خطر سرازیر شده است. از سوی دیگر، آمریکا در حال فروش گاز خود با قیمت نسبتاً خوبی به اروپاست و قصد دارد جای روسیه را در این قاره به لحاظ ارائه‌ی انرژی بگیرد. به این ترتیب، آمریکا در حال بهره‌برداری از شرایط فعلی اروپا به نفع خودش است.

کارشناسان اعتقاد دارند، برنده‌ی اصلی جنگ روسیه و اوکراین، آمریکاست و اروپا نیز بیشتر از دیگران از این وضعیت متضرر شده است.

«محمدرضا اکبری» یک کارشناس انرژی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست با اشاره به این موضوع که بخش اعظمی از نیاز گاز اروپا از روسیه تأمین می‌شده است، اظهار کرد: قطع صادرات گاز روسیه باعث شد که بخش زیادی از صنایع اروپا با مشکل جدی مواجه و دچار کاهش ظرفیت شوند. قیمت محصولاتی که تولیدشان بر پایه‌ی گاز است در بازارهای اروپا افزایش یافت و در یک بازه‌ی زمانی تا حدود ۴ برابر بالا رفت.

وی افزود: اروپایی‌ها اقداماتی در راستای مدیریت این بحران انجام داده‌اند؛ اما به نظر می‌رسد اثرات این اقدامات موقتی است. آمریکا در تلاش است جای روسیه را در بازار گاز اروپا بگیرد و این قاره را به گاز خودش وابسته کند.

این کارشناس انرژی گفت: اروپایی‌ها متوجه این موضوع هستند و تمایل ندارند از دامن روسیه به دامن آمریکا بیفتند و امتیازات بیشتری را به آمریکا بدهند. به طور کلی، اروپایی‌ها شرایط سختی را پشت سر می‌گذارند و بین روسیه و آمریکا باید یکی را برای وابستگی انتخاب کنند.

اکبری ادامه داد: مسئله‌ی اصلی اروپا طی چند سال آتی مباحث مربوط به سوخت و جایگزینی انرژی‌های تجدیدپذیر به جای انرژی گاز خواهد بود. البته این روند هزینه‌ی بالایی روی دست اروپایی‌ها خواهد گذاشت.

وی بیان کرد: از سال‌ها قبل اروپایی‌ها تلاش کرده‌اند که صنایع انرژی بر را به خارج از منطقه‌ی یورو منتقل کنند؛ اما در صنایع استراتژیک و دارای فناوری‌های تک نتوانسته بودند، این قید را اعمال کنند. این صنایع الآن بیشترین فشار را بر بحث انرژی می‌آورند. بخش خانگی و تجاری نیز نیاز به انرژی دارند که الان با مشکل مواجه شده است. عدم دسترسی به گاز روسیه حتماً بر اقتصاد اروپا تأثیر منفی خواهد گذاشت. این موضوع به افزایش هزینه‌ی تولید محصولات منجر می‌شود و درنتیجه به رقابت‌پذیری تولیدات اروپایی‌ها در بازارهای بین‌المللی صدمه می‌زند.

این کارشناس تصریح کرد: در حال حاضر، چین در تلاش است انرژی مورد نیاز صنایع خود را از روسیه و عربستان با قیمت‌های مناسب تأمین کند و رقابت‌پذیری محصولاتش را در بازارهای جهانی بالا ببرد. این شرایط به ضرر اروپاست و شرایط سختی را پیش روی این قاره قرار می‌دهد. همچنین عدم دسترسی به گاز روسیه می‌تواند امنیت انرژی را در اروپا دچار مشکل کند. اگر اروپایی‌ها در اسرع وقت نتوانند جایگزین مناسبی برای گاز روسیه بیابند، رشد اقتصادی اروپا آسیب جدی خواهد خورد.

اکبری ادامه داد: شرایط فعلی فرصتی را برای کشورهای دارای منابع مانند به منظور افزایش صادراتشان به وجود آورده است. این کشورها که می‌توانند با قیمت‌ها بازی کنند و منابع را در اختیار دارند، نسبت به دیگران در وضعیت بهتری هستند. افزایش تولید فولاد کشورمان و صادرات مواد پتروشیمی در همین ارتباط قابل تجزیه و تحلیل است.

وی بیان کرد: در حال حاضر، فرصتی برای ما به لحاظ افزایش صادراتمان به وجود آمده است که با برنامه‌ریزی‌های درست می‌توانیم از آن‌ها به نحو احسنت بهره‌برداری کنیم.

این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: مشکل ایران در حوزه‌ی انرژی با بهینه سازی مصرف و کاهش مصرف قابل حل است؛ اما واقعیت این است که اروپا حتی‌الامکان مصرفش را کاهش داده است و جایی برای صرفه‌جویی در این قاره وجود ندارد. از این به بعد کاهش مصرف انرژی در اروپا رفاه اجتماعی مردم را پایین می‌آورد؛ اما در ایران ظرفیت بالایی برای صرفه‌جویی وجود دارد و با اعمال سیاست‌هایی در زمینه‌ی بهینه‌سازی مصرف می‌توانیم بخش زیادی از مصرف انرژی را در کشورمان کم کنیم.

اکبری گفت: از محل اختصاص این گاز صرفه‌جویی شده به صنایع و یا صادرات آن می‌توانیم سودآوری بالایی داشته باشیم؛ اما اروپا امکان انجام چنین کاری را ندارد و با بحران انرژی در سطح وسیعی روبروست.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: اوکراین ، گاز

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اوکراین گاز کارشناس انرژی اروپایی ها گاز روسیه کاهش مصرف ی انرژی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۵۹۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز

آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آن‌ها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.

همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.

نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.

ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.

اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.

البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.

در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.

بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.

جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.

نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.

ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.

به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.

عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمی‌دهد

انتهای پیام/